چشم اجاق گاز

خرید فر اخوان

کیندلینگ از طریق دهانه در بالا پذیرفته شد. یک سوراخ کوچک هوا نیز در آن ته قاعده ایجاد شده است ، به نام "چشم اجاق" ، که برای اطمینان از گردش هوا کافی ساخته شده و همچنین برای پاکسازی اجاق گاز از خاکستر چوب جمع شده آن ساخته شده است. این فر دارای یک درب سرامیکی تخت و جداشونده بود که برای آن ساخته شده بود ، دارای لبه متمایز خود بود و می توانست روی درب آن قرار گیرد و در صورت لزوم قابلمه ها و قابلمه های اضافی را در خود جای دهد. در این نوع اجاق ها ، خمیر مسطح را به دیواره داخلی فر فشار می دادند و روی آن می چسبید تا پخته شود. نان فطیر در عید فصح نیز به همین ترتیب تهیه می شد. قابلمه مهر و موم شده حاوی کوبانه نیز در چنین کوره هایی قرار داده می شد ، که روی کف اجاق گاز گذاشته شده بود ، و روی آتش سوزی های آن در حال مرگ بود. قابلمه های حاوی مواد خوراکی و قوری قهوه را ابتدا به جوش آوردند و سپس با کنار زدن زغال ها و سوخارها به یک طرف اجاق ، پوشاندن زغال سنگ روی خاکستر و قرار دادن قابلمه ها و کتری ها در کنار زغال های پوشیده شده از خاکستر ، آنها را داغ نگه داشتند.  این نوع اجاق ها تقریباً همیشه در اتاق های پخت (به عربی: al-daymeh = الديمة) یا آشپزخانه های روستایی مجاور حیاط ساخته می شدند.

تنوری که دالمان در فلسطین توصیف کرد تقریباً 70 سانتی متر (28 اینچ) تا 100 سانتی متر (39 اینچ) بلندی داشت ، استوانه ای بود و از خشت ساخته شده بود. اندازه آن از پایین 60 سانتیمتر (24 اینچ) تا 70 سانتی متر (28 اینچ) عرض بود و به سمت بالا باریک شد. از اجاق های متنوع توصیف شده توسط وی ، یک اجاق خاکی ممکن است در زمین دفن شود یا نشود. می تواند استوانه ای، تخم مرغی شکل ، نوک تیز یا خمیده باشد. در صورت لزوم ، تبدیل کوزه بزرگ آب به تنور نیز امکان پذیر بود. تنور که معمولاً در هند ، پاکستان و در آذربایجان به این صورت خوانده می شود ، مربوط به تنور است.